روش‌های متداول کشش تسمه تایم
تسمه تایمساختار گیربکس معمولاً با روشی برای کشش طراحی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که تسمه تایم در حین کار، کشش مناسبی را حفظ می‌کند و در نتیجه عملکرد کارآمد، پایدار و قابل اعتماد سیستم گیربکس تسمه تایم را تضمین می‌کند. در طراحی سیستم گیربکس تسمه تایم، روش‌های رایج کشش تسمه تایم به شرح زیر است.
۱. روش کشش موازی
کشش با کشیدن دو تسمه همزمان انجام می‌شود. هیچ ساختار کشش خارجی وجود ندارد و ساختار کشش نیز بسیار جمع و جور است. ویژگی این روش این است که نیازی به اضافه کردن مکانیزم‌های اضافی نیست، که می‌تواند هزینه‌های مونتاژ را کاهش داده و میزان خرابی را کاهش دهد. قطعات متحرک مکانیکی هرچه کمتر، پایدارتر.
۲. روش کشش میانی
درونیقرقره کششیمی‌تواند یک چرخ هرزگرد صاف بدون دندانه یا یک چرخ هرزگرد سنکرون با دندانه باشد. سطح دندانه تسمه سنکرون با سطح صاف چرخ هرزگرد تماس پیدا می‌کند. در مقایسه، استفاده از چرخ سنکرون تأثیر بهتری خواهد داشت، اما هزینه آن نیز بالاتر خواهد بود. علاوه بر این، مکانیسم کشش داخلی باعث بیرون زدگی تسمه سنکرون می‌شود و در نتیجه فضا را افزایش می‌دهد که برای صحنه‌های جمع و جور مناسب نیست.
روش کشش بیرونی
برای شرایط سرعت و شتاب کم مناسب است. در واقع از ترکیبی از اصطکاک لغزشی و اصطکاک غلتشی استفاده می‌کند. سطح تسمه تایم مستعد ساییدگی و پارگی است که منجر به صافی سطح، سایش و سایر مشکلات می‌شود.
استفاده از پولی‌های کششی باید در طراحی مکانیکی به حداقل برسد، زیرا پولی‌های کششی در سیستم انتقال قدرت تسمه سنکرون تأثیر خاصی بر طول عمر آن خواهند داشت. توصیه می‌شود پولی‌های کششی تسمه تایم به جای سمت سفت، در سمت شل گیربکس نصب شوند تا نتایج بهتری حاصل شود.
به طور خلاصه، هنگام انتخاب روش کشش تسمه تایم، عواملی مانند نیازهای واقعی سیستم انتقال قدرت، محیط کار، هزینه و الزامات نگهداری باید به طور جامع در نظر گرفته شوند. در عین حال، برای طراحی منطقی روش کشش، لازم است به تأثیر روش کشش بر راندمان انتقال قدرت و عمر تسمه تایم نیز توجه شود.
